Specyfika zawodu
RATOWNIK MEDYCZNY
„To be Or not to be…” te słynne słowa wypowiedziane przez Hamleta tytułowego bohatera tragedii pt. „Hamlet” autorstwa Williama Szekspira są przykładem antonimu, który odzwierciadla życie i śmierć , zdrowie i choroba i bezpośrednio dotyczy pacjentów, osoby poszkodowane z którymi do czynienia ma Ratownik Medyczny. Przedstawiciela nowego w naszym kraju zawodu o którym wiele obywateli naszego kraju za wiele nie wie. Nawet w środkach masowego przekazy często bywamy mylenia z sanitariuszami czy nawet lekarzami.
Ratownik Medyczny to osoba, która w myśl ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006 roku uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakładach opieki zdrowotnej, w szczególności do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacji bezpośredniego, nagłego stanu zagrożenia życia lub zdrowia. To właśnie od niego, jego wiedzy, umiejętności zależy, która z wcześniej zaprezentowanych wartości stanie się faktem. Przygotowany jest on do udzielania pomocy medycznej w jednostkach ratownictwa medycznego , funkcjonujących w ramach zintegrowanego systemu ratownictwa medycznego, a mianowicie w zespołach wyjazdowych Pogotowia Ratunkowego, Państwowej Straży Pożarnej, Lotniczym Pogotowiu Ratunkowym, Górniczym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym, ale także w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym ( SOR) i oddziale Intensywnej Pomocy Medycznej. Gdzie oczekuje się od niego wiedzy i praktycznych umiejętności niezbędnych do ratowania życia ale i zdrowia ludzkiego w przeróżnych sytuacjach. Nie każdy jednak może zostać ratownikiem medycznym, cechami osobowości, które są niezbędne do wykonywania tego zawodu, mającego bezpośredni kontakt z człowiekiem cierpiącym, będącym przerażonym, pod wpływem silnych bodźców emocjonalnych i przepełnionym strachem o swoje zdrowie a nawet życie, to na pewno odpowiedzialność w podchodzeniu do wykonywanych czynności, z czym wiąże się także umiejętność podejmowania szybkich ale co ważne trafnych decyzji od których zależy czy osoba poszkodowana przeżyje czy nie , wyzdrowieje czy wystąpią u niej powikłania. Odporność na stres, jest umiejętnością niezbędną do pracy, gdyż działamy w warunkach totalnie niespodziewanych dla osób poszkodowanych ale także dla przypadkowych widzów, którzy zazwyczaj wpadają w panikę krzyczą, zawiązują się często awantury, ogólny chaos nad którym trzeba zapanować ale przede wszystkim nad własnymi dłońmi, które nieraz mogą strasznie zacząć trząść się uniemożliwiając nam sprawne wykonywanie czynności, i przedłużają uciekający cenny czas. Komunikatywność z innymi stanowi jeden z ważniejszych czynników które mogą przyczynić się do sprawnego przeprowadzenia akcji ratunkowej ale także dogadania się z poszkodowanym i sprawnego szybkiego postawienia trafnej diagnozy. Ponadto przydatne a wręcz niezbędna jest umiejętność pracy w zespole.
Zawód ten jest idealny dla osób, które czerpią satysfakcje z pomagania innym ludziom i uważają podobnie jak jeden z największych fizyków-teoretyków XX wieku, twórca ogólnej i szczególnej teorii względności, współtwórca korpuskularno-falowej teorii światła - Albert Einstein iż : „ Tylko życia poświęcone innym jest warte przeżycia…!”
Według ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, do głównych zadań jakie ma realizować osoba mająca uprawnienia zawodowe Ratownika Medycznego uzyskane po ukończeniu : „publicznej szkoły policealnej lub niepublicznej szkoły policealnej o uprawnieniach szkoły publicznej i posiada dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego "ratownik medyczny", lub posiada dyplom wydany w państwie innym niż: państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederacja Szwajcarska lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzającym tytuł zawodowy ratownika medycznego, lub posiada kwalifikacje do wykonywania zawodu ratownika medycznego nabyte w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznane w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z ustawą z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych” albo „ukończyła studia wyższe na kierunku (specjalności) ratownictwo medyczne” w kraju. Należy przede wszystkim niesienie pomocy i ratowanie życia zarówno u osób dorosłych jak i dzieci w nagłych stanach. Przez stan nagły uważa się stan polegający na nagłym lub przewidywalnym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogorszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagającym podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia.
Do zadań Ratownika Medycznego należy (według ustawy z dnia 8 września 2006 r.) :
- komunikowanie się z pacjentem, zwłaszcza w sytuacji kryzysowej;
- ocena miejsca zdarzenia pod kątem ewentualnych zagrożeń, zabezpieczanie osób znajdujących się w miejscu zagrożenia, wypadku, katastrofy, podejmowanie działań zapobiegających zwiększeniu liczby ofiar;
- ocena parametrów życiowych ofiar, ustalanie wskazań co do kolejności ich leczenia i transportu oraz podejmowanie zleconego przez kierownika zespołu optymalnego postępowania ratowniczego, chroniącego zdrowie i życie poszkodowanych i transportowanych;
- planowanie, organizowanie i nadzorowanie działań ratowniczych w miejscu zdarzenia przed przybyciem służb współdziałania;
- posługiwanie się sprzętem ochrony osobistej (aparaty oddechowe, ubrania ochronne zabezpieczające przed wysoką temperaturą, kwasami, ługami, gazami) i medycznym;
- (aparaty zapewniające drożność oddechową, urządzenia do elektroterapii i tlenoterapii, urządzenia do unieruchamiania i transportu chorych w zakresie niezbędnym dla udzielenia pomocy zagrożonym utratą życia ,poszkodowanym i transportowanym);
- zapobieganie zakażeniom przez stosowanie zasad aseptyki i antyseptyki;
- wykonywanie na zlecenie kierownika zespołu, czynności i zabiegów ratowniczych w stanach zagrożenia życia, z uwzględnieniem ich specyfiki i właściwej kolejności postępowania;
- podejmowanie prawidłowego postępowania przeciwwstrząsowego, w tym postępowania traumatologicznego (tamowanie krwotoków, unieruchamianie i zabezpieczanie złamań);
- ocenianie stopnia utraty przytomności i zabezpieczanie funkcji życiowych nieprzytomnego;
- transportowanie pacjentów pod nadzorem medycznym (ręcznie i przy użyciu odpowiednich urządzeń);
- przekazywanie pacjentów personelowi ambulatoriów, izb przyjęć i innych jednostek (z wypełnianiem odpowiedniej dokumentacji);
- przeprowadzanie prawidłowo wywiadu dyspozytorskiego i instruktażu ratowniczego dostępnymi środkami łączności;
- przeprowadzanie kontroli leków, materiałów opatrunkowych, środków i sprzętu ratowniczego, stanowiącego wyposażenie zespołu, prowadzenie bieżącej konserwacji aparatury (prowadzenie książki rozchodu leków i materiałów opatrunkowych);
- prowadzenie i gromadzenie dokumentacji udzielonej pomocy, sprawozdań o stanie zdrowia, doznanych obrażeniach, zastosowanych zabiegach i czynnościach ratowniczych (karty informacyjne, wypadkowe, transportowe, książka zgłaszania wezwań, książka raportów);
- organizowanie i prowadzenie szkoleń z zakresu udzielania pierwszej pomocy;
- przeszczekanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciw pożarowej oraz ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych;
- utrzymywanie kondycji psychofizycznej:
- ciągłe ustawiczne szkolenie się, uzupełnianie wiedzy zakresu medycyny ratunkowej
Ratowictwo medyczne
Ratownictwo wyskokosciowe
Ratownictwo taktyczne
Pogotowie ratunkowe;
Lotnicze pogotowie ratunkow
Organizacje specjalistycznych sluzb ratowniczych
Ratownictwo wodne – WOPR
GOPR
TOPR